Ölmenin Gururu Şiiri - Sena Selen

gözlerinde beni misafir gibi taşırken,
ben sana niyetlenip hergece
sana kavuşmanın iftarını açıyorum...
ben hergece seninle ölmenin gururunu
dualarıma işlerken,
kendi cenazemi taşıyan saldım...

ağrıyan başım,
sızlayan her yanımda senin varlığın varken,
huzura taşınıyorum...
meğer sense gözlerimin denizinde
güvensizliğe çoktan yol almışın...
ben sana temiz bir sayfa verdim
adım gibi,yüzüm gibi parlak...

ama sen başkalarının kirli denizini
benim gözlerimde zannetmişin...