Unuttun mu can demiştim yıllar öncesi Sen kendi yarını bırakıp gittin Sır gibi sakladın gittiğin yeri Dönüpte ardına bakmadan gittin Gözlerim baka kaldı yüreğimde acı Islanan kirpiklerim bana teselli tacı İki damla gözyaşı billur misali inci Yanağımdan düşmeden bırakıp gittin Gitme der gibi bakıp boynumu büktüm Ne unut dedin ne hatırla o an ben bittim Gönlüm açan goncaydın kendime umut yaptım Goncayı Kopardın dalından soldurdun gittin Bir el sallamaya bile kaldırmadın kolunu Elveda demeye bile oynatmadın dilini İster unut beni ister gözle demeden yolumu Bensiz nice olur halin aldırmadan gittin Hasretini miras bıraktın ömrümüde diyeti Ömür denen hayatım o andı bitti Ne ettiyse başıma kahve gözlüm sen etti Yaktığı sevda odu sönmeden gittin Gözümü oysalardı acımazdı canım Umursamazlığın gördükçe kurudu kanım Hayallerim boş çıktı bu günü dünüm Sabredip ölmemi beklemeden gittin Ölmemi beklemeden sırt verip gittin 31/0/2011 Kadri KIRMIZITAŞ
Kadri KırmızıtaşKayıt Tarihi : 18.9.2011 19:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!