Ölmemeliyim Şiiri - Emrullah Burgu

Ölmemeliyim...
Sesine dokunamadan bir güneş gibi
Doğmamalıyım ufuğuma
Gölgem eritmeli katiyen mürekkebi
Tutunamadan kağıdına
Yazılmamalı kader

Kader yazgısız olmalı bu sefer
İrininden arınmış kan gibi
Tükürüğünde boğmalı yüzümü
Gözyaşı akmamalı bu sefer

Gücüm, direnmekte olduğum benin esiridir
Yitik sevdanın ilmeyi değildir boynumdaki
Eğilmiyorum.
Tabanım yırtmakta yontulmamış tırnaklarımı
Koşmuyorum

Ölü her gün atar toprağını üzerimden
Ölmemeliyim
Mehtabım!
Göğün olmalı saçaklarından kurtulmuş körpe kız
Yıkıldım...
Ama gözyaşı hiç dökülmez ki haksız

Hak sızım,
Her haksız gibi ölmemeliyim bu sefer
Gömülmemeliyim yüreğine
Hasretim, canım, ışığım
Senden kalan bütün haklarım sızıdır
Haksızım, hak sızım...