Ölmem Lazım Şiiri - Serdar Özgen

Gece olduğunda şubata döndü ay
Evvel zamanda inmiştik
Tanrının nefesinden üflenerek
Ayrı yapraklara düşen çiğler;
Aynı toprağa inen damlalardık
Bir gövdenin halkalarında buluşmuş;
Bir saatin ibreleri gibi kaçışmıştık.
İki ruh inmişti evvel zamanda
İsimsiz bir kalemin
Kahramansız bir masalında
Son sayfalarda tanışmıştık
Boynumdaki sonsuz sarmaşık
Şubata döndü ay
Bu gece ölmem lazım