Ölmem Gerek Şiiri - Mehmet Yaş

Şimdi o hayli uzak yuvasından,
Kanadı kırık bir kuş gibi.
Bilmediği bir mevsimin hükümranlığında,
Benim için çırpınıyor yinede..
O küçücük kalbinde bir yudum sevgiyle,
Yolunu arıyor duyguların karamsarlığında.

Benim ölmem gerekirken,
O’nun yaşaması bahasına.
Ne yazık ki, o kendini feda etti,
Erkekçe haykırarak babasına.
Ve “seviyorum” diye diretti,
Kuşlar gibi veda ederek yuvasına.

Ben işte böyle bir kız sevdim,
Saçları kumral, gözleri yorgun.
Sizinde onu tanımanızı isterdim,
Bana nasılda vurgun.

04.10.1976