Ölmem Diyenlere Şiiri - Kamil At

İhtiyar olup hiç ölmem derdin
Boş ömrünle harcardın insanı
Tanımazdın kendini atıp keserdin
Toprağa gömdüler bozuk canı

Toprak canda, şimdi eriyorsun
Rüzgarlı ovada çürüyorsun
Mezarda uzanmış duruyorsun
Sessiz bir yel sardı meydanı

Kimler vurulmuş, sana neydi
Ağzını açman dahi hileydi
Birgün nalları dikeceğin belliydi
Gömün dediler şu hayvanı

Bilmezdin var olan yok olmaz
Olmayan yoktan yaratılmaz
Canı çürütmeyen toprak olmaz
Çok kişi diledi böyle olmanı

İnsanlığa ışık sönsün diledin
Çirkin karanlığı bozmasın dedin
Mezar taşında silinmiş adın
Giderken de bilmedin hatanı

Ölürken bile uyanmadın gitti
Doğruya dayanmadın gitti
Toprağa battın dönmedin gitti
Hiç de beklemedim anlamanı

Kamil At sözüm hızlı gidene
Hikaye yaşanalı çok sene
Seninde toprak sızar bedene
Sende mi sevindirdin kıskananı