ölmeliyim
bir benliğimi soyup sırtımdan
başka bir elbise giymeliyim
yarıp, açıp yürek yaralarımı
ve tüm eski acılarımı
seni içine merhem diye sürmeliyim
başka yamaçlara kaymalı çiçek veren dallarım
köküme can suyu bulmalıyım solmadan
akıp aşıp toprağımdan
köprü olmalıyım yeni sabahlara
eskiyi ıslah etmeliyim
yeniye korkmadan gel demeliyim
doğmalısın
sırtındaki yaralı kabuklarından
yeni bir çocukluğa emeklemelisin
çözüp düğümlerini ayaklarından
ve tüm damarlarından
uçarken benim kanatlarıma yaslanmalısın
yeni komşularla selamlaşmaya alışmalısın
suyunu damacanadan içmeye
ve sardunyalı balkoncuklarda
çamaşırlar asmalısın
ruhunu yosun kokularına bulaştırmalısın
ölüme korkmadan dur demelisin
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bestami Kurtuluş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/04/olmeliyim-2.jpg)
hep muhabbetle kalin
TÜM YORUMLAR (3)