Ölmekti yaşamak Şiiri - Barış Kaya

Tutumsuzlukların arttığı yerde
Harcamalar başlar.!
Herkes kendi ayakkabısını giymeli.
Her açan gül ,
sorumlu kendi kokusundan...!
Ağırdır vedanın hecesi
Hiç kimse söyleyemez korkusundan.
Geride kalır anılar.
Bütün iyiliklerin anlatısı
Çıkar iyi bir insanın dudağından.
Tüm kötülüklerin kalıntısı
Getirir diğer kötülükleri ardından.
Yağmurun yalnızca acemileri ıslattığı gibi
Çoğu zaman keder ıslatır ...!
Perdelenen gözlerde asılı kalır
zaman
Artık arama gücünü gösteremediğimiz
Büyük kayıplar yaşarız.
Kalbimiz kırmızı bir kaktüs gibi büyürken
Ayrılıklar çoğaltır dağıtırız...
Yaşananla başbaşa kalmaya zorlanırken
Yaşamı ölüm sayarız...!
Hep noksan kalır birşey.
Kırılan,çözülen,epriyen.