Günler, günler ne de çabuk geçiyor!
Her gün ölüme bir adım daha yaklaşıyorum.
Kaç kış, kaç sonbahar geçti?
Kaç insana bakıp tebessüm ettim,
Kaçı beni ağlattı?
Düşününce çok,
sevince az...
İnsan sevince,
Zaman duruyor gibi...
Sanki acılar azalıyor,
sevinçler, umutlar artıyor
Mutlu oluyorsun gibi!
Sadece -gibi- işte!
Ne tam anlamıyla gerçek,
ne de tam anlamıyla yalan...
Anlamsız,
karma karışık,
saçma sapan...
Ölmek,
ölümüne sevmek!
Sevmek,
severek ölmek!
Bunların hepsi aynı şey.
Seven kalp,
ölen kalp...
Kayıt Tarihi : 13.4.2014 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!