Ölmek ve Doğmak Şiiri - Eşref Güzel

Yine gece oldu,yanıyorum ızdıraplar içinde.
Vicdanım hakim oluyor,
Bense sanık kürsüsünde,
Hesapsız,kitapsız, mahkum ediliyorum ölüme.

İdam sehpalarından ateşlere atılıyorum durmadan.
Durmadan med-cezir'i oynuyorum,
Ve ölüm beğeniyorum ölümlerden,
Karanlığı sevmeyişim bu yüzden.

Bedenim dar geliyor ruhuma sonra,
Ve sonra isyanlar çıkarıyor ruhum,
Vuruyor beni en zayıf yerimden.
Koparacak zincirlerini sanki he desem.
.
Kan kaybediyorum ve bunu bir ben biliyorum,
Bir ben biliyorum kaç can verdiğimi.
Güneş misali ölüyorum her gece,
Yıldızlar misali doğuyorum aynı gece.

06.12.2004
ERZURUM