Ölmek Vardı Seninle

Senle uyanmak vardı her güneş doğuşunda
Aynı dilim ekmeği bölmek vardı seninle
Sırılsıklam ıslanmak her yağmur yağışında
Mutluluğu tanıyıp bilmek vardı seninle

İçimi ısıtırken saçlarının kokusu
Hicranlarımı sarsa şefkatinin dokusu
Ne keder olsa ne de ayrılığın korkusu
Her dem neşe sevinçle gülmek vardı seninle.

Yılların özlemini gözlerinde gidermek
Güllerce gülüşünden tebessümleri dermek
Bir vuslatın koynunda senle murada ermek
Hasret denen yazgıyı silmek vardı seninle.

Birlikte gezebilmek dünyanın her yanını
Bir nebze kaybetmeden aşkın heyecanını
Dolu dizgin yaşamak zamanın her ânını
Uzun uzun göz göze gelmek vardı seninle.

Alnımdaki terleri mendilinle silerken
Mahşerde görüşmeyi niyaz edip dilerken
Cennete girer gibi bir huzurla gülerken
Yürümek sonsuzluğa,ölmek vardı seninle.

Hasan hüseyin yılmaz