Ölmek Var Dönmek Yok

Yediden yetmişine katılmıştı savaşa
Konu vatan olunca bakılmadı hiç yaşa

Ölmek var da dönmek yok ! Bu emirdir denmişti
Çanakkale boğazı kan gölüne dönmüştü

Çarpışarak alındı her bir karış toprağı
Şehidim kanıyla boyandı al bayrağı

Kiminin koptu kolu kiminin de bacağı
Kimi kaldı yuvasız söndü hepten ocağı

Yüklemişti sırtına onca toprağı taşı
Bir destanı yazdırdı o gün seyit onbaşı

Sade düşmanla değil, nefsiyle de savaştı
Dost düşman ayırmadan yaralılara koştu

Düşmanlar donansa da top tüfek ve silaha
Mehmedim de İMAN var çıkar elbet felaha

ALLAH yardım ederse yoktur onu yenecek
Üzülme ey mehmedim ! Acıların dinecek

Şehitlik bir makamdır herkese nasip olmaz
Onlar ki cennete gül unutma ki hiç solmaz

Asır geçse üstünden unutulmaz adınız
Gelecek nesillere altın harfle yazdınız