Ölümüm gelir aklıma.
Küçük soğuk bir odada.
Bildiklerim bir yanımda,
Azrail şah damarımda.
Renkler solmaya başlar,
Kararır gözlerim
Öne eğilmiş,
Islak gözlü bakışlar.
Bir el uzanmış zem zem içirir.
Biri kefeni ayaklarımdan giydirir.
Hep bir ağızdan salavat getirilir.
Merhum Azrail’e teslim edilir.
Ölümüm gelir aklıma.
Karlı, fırtınalı havada yürümek gibi,
Tüylerim ürperir.
Ne kaçılır o andan,
Ne sıra devredilir.
Sıralanmış meleke gibi atlar.
Bilinmeze doğru uçulur.
Nefes verilmiş, kefen giyilmiş.
Yol almak için takılmış kanatlar.
Belki ölmek için değildir,
Çektiğimiz acılar.
Yeni bir hayatın habercisidir,
Çekilen sancılar,
Ölüm son değildir.
Bir ömür biter, bir ömür başlar.
Kim bilir...
Kayıt Tarihi : 10.3.2006 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)