Ölmek Üzereyim Yar Şiiri - Sedat Kocabey

Gönlümde açtığın onuncu yara
Ne olursun gelip bir kaçını sar
Kışı gördüm ama çıkmam bahara
Hasretinden ölmek üzereyim yar

Ben bu sevda için her gün savaştım
Hem ne okyanuslar ne dağlar aştım
Gölgen gibi senle az mı dolaştım
Hasretinden ölmek üzereyim yar

Gözüm mü bozuldu renkler mi soluk
Sızıyor gönlümden kan oluk oluk
Birazdan tükenir aldığım soluk
Hasretinden ölmek üzereyim yar

Artık vicdanınla kaldın baş başa
Yüreğin daralsın düşsün telaşa
Pişman ol başını vur taştan taşa
Hasretinden ölmek üzereyim yar

Ben seni gönlümden atamıyorum
Sevgime nefreti katamıyorum
Hayaline bile çatamıyorum
Hasretinden ölmek üzereyim yar