Ölmek Ne Gariptir Şiiri - Erhan Nujiyan

Ne gariptir
Toprak olmak için
Her gün yürümek,
Önca yaşamak
Sonra ölmek...
Ne gariptir ölmek!
Ötesinde belirsizlik sıralı,
Kimi ona sevdalı,
Kimi ona dertli...
Ne gariptir ölmek!
Toprağın altında nefessiz kalmak,
Koku olup yayılmak
Leş kokmak...
Kiminin korkulu rüyası,
Kiminin uyanması için korku olmak..
Ne gariptir ölmek!
Yolun sonu mu,
Yeni bir başlangıç mı?
Bu gizemdeki gizem ne ?
Ne gariptir!
O son kriz,
O son çırpınış
Ruh mu?
Yoksa o ruh hiç yok mu ?
Ne gariptir ölmek!
Amaçsız ölmek ne gariptir...