Ölmek Sayın Biraderim

Ölmek, sayın biraderim
Lokomotiflerin kafa kafaya girmesi gibi
Usturayla tıraş olur gibi
Yatsıdan sonra kılınan vitir gibi
Uyku önce çekilen zikir gibi
Sevgiliye gül verir gibi…
Ölmek, sayın biraderim,
Vuslata son veriştir.

Ölmek, yokuş aşağı koşturmak,
Ölmek, süt içen bir kertenkele,
Ölmek, başka gözlerde kayboluşunu izlemek..
Ölmek, intihar mektubuna yazılan bir nazire.
Bakma benim öyle dediğime,
Ölmek, sayın biraderim,
Saygıdeğer bir iştir.

Ölmek, matbuatlarda basılmayan kitaplar,
Pencereden sinekkaydı giden yağmur
Ağzına kadar dolu bir dolmuş
Üç kuruşluk eti için yenen kuş.
Harap zindanlar, paslı çiviler,
Yırtık kumaşlar, bakırdan evler.
Kerem’i saran keder,
Mecnun kadar derbeder
Ölmek, sayın biraderim,
Cinsiyeti itibariyle dişidir.

Ölmek parlatırmış dev aynaları,
Yıpratırmış makbuzları.
Bükermiş belleri,
Yıkarmış deli kanları,
Göremedim daha,
Var belki de zamanı.
Ölmek, sayın biraderim,
Gelinliksiz bir gelindir.

Ölmek, gönlümün düşman işgalinden kurtuluşu,
Yokluğun varlık içinde yok oluşu.
Yedi yıl çekilen zindan sonrası muştu,
Sevgiden aşka dönüşen bir tutku
Ölmek, sayın biraderim,
Bir tek lügatlerde kelimedir.

Ölmek kurumuş bir eski zaman ırmağı,
Zenginle fakiri birleştiren iftar sofrası,
Kıran kırana geçen bayrak yarışı,
Bir anda bitiverir zamanın akışı,
Ölmek, sayın biraderim,
Son demde yazılan bir şiirdir.