Gözlerinin içi gülerken senin,
Ölmek neymiş öğrettin.
Can'ın sağ,umutların diri olsun.
Senin saadetin benim kefenim olsun.
Sorma; adı yok bende.
Bilinmez bir çaresizlik geziyor tende.
Bana hak değil gülüşüne siper olmak.
Bana hak olan her daim uzaklık.
Sinsi bir sensizlik kavursun dursun beni.
Sen teslim etmişken başkasına gülüşlerini,
Budur işte; yaşarken giymek kefeni...
Kayıt Tarihi : 7.10.2016 17:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözlerinin içi gülerken senin, Ölmek neymiş öğrettin. Can'ın sağ,umutların diri olsun. Senin saadetin benim kefenim olsun. Sorma; adı yok bende. Bilinmez bir çaresizlik geziyor tende. Bana hak değil gülüşüne siper olmak. Bana hak olan her daim uzaklık. Sinsi bir sensizlik kavursun dursun beni. Sen teslim etmişken başkasına gülüşlerini, Budur işte; yaşarken giymek kefeni...
![Ahmet Türkkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/07/olmek-neymis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!