Gecenin karanlığı gibi çöktü üstüme,
Öylesine sardı ki kalkmak nedir bilmedi.
Sanki dünyanın yükü yüklenmişti üstüme,
Taşımaktan dermanım bitmek nedir bilmedi.
Gönül bahçem kurudu zamansız ayaz vurdu.
Çarkım dönmüyor artık çomak sokuldu durdu
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
