ANNE
Ölmek,
Ölmek ne garip
Ne garip şey anne!
Elini tutamıyorum,
Seni koklayıp,
Elini öpemiyorum.
En önemli ne
Biliyor musun anne?
Artık ‘anne’ diyemiyorum.
O leziz yemeklerini yiyemiyorum.
Ölmek ne garip,
Ne garip şey bilemiyorum.
Başımı dizlerine
Koyup uyuyamıyorum.
Anne demeye doyamıyorum.
Üzülme anne,
Üzülme be anne,
Bir bakarsın bir gün
Ben de çıkagelirim.
Üzülme anne….
Kayıt Tarihi : 15.2.2016 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!