giymek tulumunu abu-hayatın
........................ısındıkça tenin,
örtmek telaşlı gözlerin kipriğini
don bakışlı soğuk bedenin
.............ölmek ne acep ki!
yani şakağımdaki akların izahı
alnımdaki derin çizgiler mi,
borç verdiğim gençliğim
faturamı keser ömrümden
yada karşımda dualı sözleriyle dikilen
oğul yağmurunu gözlerinden düşüren
ak saçlı koca yürekli bir adamın
sıra kavgası eder gibi
gözlerimin karasını sorgulaması mı
...................................yani ölmek küreksiz tekne
..................................medcezir olan ben
kaç hikaye kaç roman
daha güzel kılar seni
dağ servet olsa cebime
toprak daralır bedenim kocaman
..........ölmek ne acep ki
çok önce yitirdiğime kavuşmak mı
okşanacak saçımın şefkatine ulaşmakmı
sığınacak bir liman
ana gibi bir toprağa
bayramlaşma için gömülüp
yılları bir kağıt gibi yırtıp
sana kavuşmakmı Anne!
Kayıt Tarihi : 22.4.2015 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nice güzel şiirlere dileklerimle..
okşanacak saçımın şefkatine ulaşmakmı
sığınacak bir liman
ana gibi bir toprağa
bayramlaşma için gömülüp
yılları bir kağıt gibi yırtıp
sana kavuşmakmı Anne!
Bence, hepsi bir yana, ölmek bu işte... Gerisi hikaye...Hayatın dayanılmaz ağırlığından kurtulmayı da yabana atmayalım elbette. Kutluyorum genç şairimizi ve şiirini. Nicelerine diyorum. Esenlikle...
Ölüm hayatın tek gerçeğidir. Bu gerçeği yaşarken benimseyip içine girebilmek yaşamın anlamını kat kat artıran bir durum olmakla birlikte yaşarken ölü olmanın da önüne geçen bir dengedir. Hani derler ya hiç ölmeyecekmiş ve yarın ölecekmiş hazırlığın ta kendisidir hayat ve ölüm aslında bir aradadır. Her an... Kutlarım ... Çok güzeldi. Ant ++
TÜM YORUMLAR (7)