Ölmek Kaderim Diyedir Şiiri - Hasan Şimşek

Ben her işin başı sevgi diyorum
Dünya güzel yaşamak iyi diyorum
Daha evvel sabah ezanından
Siz uykudayken uyanıyorum
Toprakta bir buğu bir duman
Eğilip öpüyorum toprağı ıslak alnından
Yere uzanıyorum
Bir gökyüzü dost diyorum bir yeryüzü
Şüphesiz Allah'a inanıyorum
Her yerde hazır ve nazır olan.
Kaderime güveniyorum
Alınterime güveniyorum
Ellerim hayatla sarmaş dolaş
Ellerime güveniyorum

Mekân tutup yerleşiyor içimde hey
Gökler dolusu mavi bir şey
Aşk mı desem umut mu desem
Beş duyum tetiktedir

Hayretle bakıyorum ne görsem
Şu ırmak diyorum şu köprü şu taş
Şu iğde ağacı çiçektedir
Kokusundan tanıyorum
Ortalık ışıyor yavaş yavaş

Güneş doğuyor
Sigaramı güneşten yakıyorum
Karınca buğday taşıyor görüyorum
Yol silkinip uzanıyor
Dağ rahatça yerleşiyor görüyorum

Başım dinç gözüm çıralı
Ayağa kalkıyorum
Gün pazartesidir yahut salı
Kendimi vakte bırakıyorum
Kalın kirli bir gömlek gibi
Soyunup atıyorum üzerimden geceyi

Giyinip kuşanıyorum gündüzü
Kanım damarlarımda özsu
Canım tenimde burcu burcu
Çabam savaşma gücüm yeni
Dilimde bir memleket türküsü

Çalışmaya gidiyorum
Duyduğum ne hazdır ne de elem
Bunca telaşım, tehâlüküm, acelem
Ölmek kaderim diyedir, yaşamak vazifem
Ben her işin başı sevgi diyorum
Dünya güzel yaşamak iyi diyorum