Arafta kalmışım ait değilim bu dünyaya ne yana dönsem acı ne yana dönsem dert, kahır. İlk adımımı görmemiş babam, doyasıya sevmemiş annem beni basmamış bağrına, o günden sonra bir yanım hep eksik bir yanım alasıya hüzün. Güneşi söndürmüş birileri yönümü bulamıyorum kayboldum evimin sokağında yolumu bulamıyorum. Zaten çok duygusalmışım karamsarmışım dünya benim gibiler için iyi bir yer değilmiş falan filan ulan ne işim var benim bu yalan dolanın içinde be. Kapatsam gözlerimi uyusam hiç uyanmasam yaşamak güzel değil ölmek istiyorum, bugün hem de hiç vakit kaybetmeden mezarımı kazmak istiyorum. Gün yüzüne çıkmayı bırak yataktan bile çıkasım yok her taraf sessiz olsun kimse gülmesin istiyorum ha birde elimi kolumu bağlıyor şu intihar etmek büyük günahmış, keşke bilmeseydim. Şu arsız martılara ne demeli deli gibi bağırıp duruyorlar elimdeki simide talip olmuşlar, ne büyük bir arzuyla kanat çırpıyorlar avaz avaz bağırıp duruyorlar hem de ulu orta deniz ortasında sahi yaşamak bu kadar güzel mi? Havada kararmaya başlıyor bak nasılda bir hüzün çöküyor, sanki beni nasıl boğacaklarını onlarda iyi biliyor. Neyse su bile içemez oldum ki zaten tadı bile yok. Yolun sonuna gelmiş genç bir ihtiyarım ben. Kızmıyorum kimseye ne siz beni anladınız ne de ben sizi ayrı dünyalara aidiz,siz hepiniz ben tek.
Bırakın bu gece öleyim kendi mezarımı kendim kazıyım. Yaşamak güzel değil ölmek istiyorum.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta