Ölmek İstiyormuş Şiiri - Ruveyda Sinan

Ölmek istiyormuş annem.
Ölümün yalnızlığımı körükleyecek:
İnceden inceden, yavaş yavaş...
Kaybolacağım karanlığın zirvesinde.
Saklanan yangınım çıkacak ortaya,
Sen gidince.

Ölmek istiyormuş annem.
Ne haddine ki senin bu?..
Kurtulacak mısın,
Gözlerine inen bulutlardan,
Karışmış aklından?
Gizleyecek misin günahlarını;
Yoksa kaçacak mısın görmekten,
Onların suçlarını?

Bağlayacak mısın saçlarını,
Ölüm ipiyle?
Gergin, sıkı ve ipince...
Koparacak mısın benliğinden kendini?
Koparacak mısın benden seni?

Ölmek istiyormuş annem.
Sımsıkı sarılmış yorgunluğundan,
Kaçmak istiyormuş.
Bıkmış, usanmış dünyanın lanetinden...
Yorulmuş...
Sıkışmış pişmanlığın pençelerine.
Bırakacakmış kendini gökyüzüne...

Kendine gel anne, dünyada başka renk mi yok?