Ağlıyorum!
Sessizce ağlıyorum...
Sessizliğin,
Çaresizliğin melun yanlızlığında
Gözyaşlarıma dokundu
Kırık parmaklarım.
Benzim soldu, ufaldı vucudum
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
kıvamında bir çalışma...yüreğinize sağlık..saygılarımla...
Son çırpınışlarımda fayda etmedi
Kıyamet dedikleri bu olmalıydı.
İnsanın beynindeki ölüm korkusunun acısı, vücudundaki acıdan daha baskın çıktığı için,
insan hayatı devam ediyor. Öyle olmasaydı,
kendini öldüren yaşayandan daha çok olurdu.
İsteklerimize gem vurarak yaşamaya alışmışık.
bu alışkanlık bizi süründürerek yaşatıyor.....
Mehmet Halil.
Ağlıyorum!
Sessizce ağlıyorum...
Sessizliğin,
Çaresizliğin melun yanlızlığında
Gözyaşlarıma dokundu
...
ağla ağlayabildiğin kadar....
tutma gözlerden akacak yaşları...
lakin ölüm evlerden uzak...
güzel şiir ama hüzün verdi...
dostlukla :)
Hür...
Gardaş...
''Ölmeyi istedim yaşamak isterken delicesine'' (yusuf hayaloğlu)
Eminim sende yaşamayı istiyorsun delicesine.
Daha dur biraz daha bekle, hele bir payına düşeni al yaşamaktan yana...
Her başlangıcın bir sonu varsa...Her sonun da bir başlangıcı olmalı mutlaka...
Bak hayat sana gözkırpıyor bir yerlerde haydi git tut onu- avuçla tüm var gücünle...
Selam Sevgi ve Şiir tadında yaşayasınnn.
Sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta