Ağlıyorum!
Sessizce ağlıyorum...
Sessizliğin,
Çaresizliğin melun yanlızlığında
Gözyaşlarıma dokundu
Kırık parmaklarım.
Benzim soldu, ufaldı vucudum
Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Devamını Oku
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
kıvamında bir çalışma...yüreğinize sağlık..saygılarımla...
Son çırpınışlarımda fayda etmedi
Kıyamet dedikleri bu olmalıydı.
İnsanın beynindeki ölüm korkusunun acısı, vücudundaki acıdan daha baskın çıktığı için,
insan hayatı devam ediyor. Öyle olmasaydı,
kendini öldüren yaşayandan daha çok olurdu.
İsteklerimize gem vurarak yaşamaya alışmışık.
bu alışkanlık bizi süründürerek yaşatıyor.....
Mehmet Halil.
Ağlıyorum!
Sessizce ağlıyorum...
Sessizliğin,
Çaresizliğin melun yanlızlığında
Gözyaşlarıma dokundu
...
ağla ağlayabildiğin kadar....
tutma gözlerden akacak yaşları...
lakin ölüm evlerden uzak...
güzel şiir ama hüzün verdi...
dostlukla :)
Hür...
Gardaş...
''Ölmeyi istedim yaşamak isterken delicesine'' (yusuf hayaloğlu)
Eminim sende yaşamayı istiyorsun delicesine.
Daha dur biraz daha bekle, hele bir payına düşeni al yaşamaktan yana...
Her başlangıcın bir sonu varsa...Her sonun da bir başlangıcı olmalı mutlaka...
Bak hayat sana gözkırpıyor bir yerlerde haydi git tut onu- avuçla tüm var gücünle...
Selam Sevgi ve Şiir tadında yaşayasınnn.
Sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta