Ne bir kahkaha içimdeki çocuğa sus diyebilecek kadar güçlü
Ne de yeşeren bir ağaç dur diyecek kadar umutlu
İsterim ki meyva ürkmesin çiçeğini açarken
Ya da bir rüzgar okşayarak geçsin
Kırılabilecek bir dalın yanından
İsterim ki;
Ne içimdeki çocuk büyürken çeksin kendini
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta