Ne bir kahkaha içimdeki çocuğa sus diyebilecek kadar güçlü
Ne de yeşeren bir ağaç dur diyecek kadar umutlu
İsterim ki meyva ürkmesin çiçeğini açarken
Ya da bir rüzgar okşayarak geçsin
Kırılabilecek bir dalın yanından
İsterim ki;
Ne içimdeki çocuk büyürken çeksin kendini
Sürgün hayatı yaşasın
Ne de rüzgar ve çiçek korkarak birbirinden
Gereksizliklerin ve gereksinimlerin hep varolduğu bu yaşamda
Çareyi benliğinde ara ve yaşamak için yaşa
Ya da hayatın hepimizin önüne sunduğu gibi ölmek için yaşa...!
Kayıt Tarihi : 30.3.2008 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!