Batarken gecenin o sihri yüreğime,
Haykırıyor yüreğim; “sabah olsa! ” diye!
Saatler yorgun, kızgın ve gaddarken artık,
Tahammülü yok tek bir saniyeye bile!
Gecenin bu soğuk ve ıssız anlarında,
Taze vücudum taşımıyorken buzdan fark,
Yüreğim ise sanki ateşten bir ocak!
Seni bekleyen gözlerime ne demeli;
Hasretle dağlanan benliğe olmuş ev bark!
Gün ağarınca,ufuktan doğan güneş gibi,
Sensiz yanımda dolaşan bulutlar gibi,
Ve zamana inanan dudaklarım gibi,
Kararlıyım yüreksizliğimi geçmeye!
Sırf o iki kelimeyi söylemek için,
Bekle beni sevgilim eşsiz kış gününde..
İster çak bir kuru kibrit, yüreğin için,
İster getir bin tür ağaç bir sevda için,
İster dünyaları bırak hasretin için,
Hayatta bildiğim tek bir şey var sevgilim;
O da yine seni sevmektir ölmek için!
Kayıt Tarihi : 24.7.2002 23:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!