Şimdi ölmek gibi yaşamak vakti
Solgun bir gül gibi dökülmenin
Kavruk toprakların seyir vakti
Şimdi Nisan kadar masum 
Düşlerimi bıraktım
ilk göz ağrım, sevgilim,
Yalnızlığı bıraktım!
Gün ortasında çarmıha çekilmiş,
Ellerim, ayaklarım ve bütün bedenim
Kıpırdasam yaşadığımı sanacaklar
Oysa yok yere yaşamak bu
Şimdi yok yere 
Yaşamak gibi  ölmek vakti
Şimdi yüreğim ağzıma gelmiş gibi
Kaderimi çizen bıçkın bir Eylül
Yıldızlara dokunsam ellerim yanacak
Karşı koyamadığım bıçkın bir Eylül
Yavrusunu arayan 
Ceylanın yavrusu yine o!
Şehrayini bozan el yine o!..
Bir kere de ben mızrabımı 
Senin için vurmak istedim
Benim türküm hiç söylenmedi
Oysa ağlarken gülmek bu...
Erken doğmak isteyen çocuk gibi
İçimde yalvarma Yaradan aşkına!
Yüreğim ağzıma gelmiş gibi!..
Kayıt Tarihi : 30.5.2000 07:26:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!