Ölmek gibi sevmeli bir insan

şairinde dediği gibi;
yaşamak gibi,
ölmek gibi sevmeli bir insan,
güllerin dibinde,ikindi uykusuna dalmalı,
turuncu göklerde kırmızıdan renk çalmalı,
ayakları sakat,gözleri görmez olsa dahi
bir bahardan yarine doğru koşmalı,
denizlerin dibinden mektuplar yazmalı,
toprağın altından şarkılar okumalı,
uzaklara karanfiller salıp,yakınları bağrına basmalı,
bir insan sevince b/aşkalaşmalı,coşmalı,
hani bulutlara sözü okutmalı,
ağaçlara rengini vermeli,
duvarları yıkmalı,
yarinin gözlerinde susmalı,
bir insan sevince tüm yaşlarını yeniden yaşamalı.
bir insan yaşamak gibi,
ölmek gibi sevmeli sevince..
ne kendi olmalı ne yari olmalı,
bir insan sevince ikisinden bir hal olmalı,
yeni olmalı eskiliğinden eser kalmamalı.
mesela çimlere basmalı,
geçtiği yerlerden bi daha yeniden yeni bir şekilde geçmeli,
o yerle yeniden tanışmalı.
biraz yıldızlarla haşir neşir olmalı,
öğle vakti durmalı biraz mescit te soluklanmalı.
tesbihini kırıp tanelerini denize savurmalı.
sofrasında soğan kırmalı,
kuru ekmeğine bismillah ile başlamalı.
bir insan sevince alemi elinde tutmalı.
kah aşağı kah yukarıları nefesiyle dolaşmalı.
bir insan sevince durmalı,yarinin yanında kurumalı.
toprak olmalı,
rahmet yağmuruyla zamanı gelince,
yine aynı yerde filiz açmalı.