Bu satırları, bir Kabil akşamının
Sensizliğe bürünmüş en serseri
En divane köşesinden yazıyorum
Ve seni o kadar özlüyorum ki
Çoğu zaman, anlamsız geliyor sensizlik
Bazen de hiçe sayılmanın acısı kanatıyor yüreğimi
Hani elini uzatsan tutamayacağını bilmek
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta