Bu satırları, bir Kabil akşamının
Sensizliğe bürünmüş en serseri
En divane köşesinden yazıyorum
Ve seni o kadar özlüyorum ki
Çoğu zaman, anlamsız geliyor sensizlik
Bazen de hiçe sayılmanın acısı kanatıyor yüreğimi
Hani elini uzatsan tutamayacağını bilmek
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
