Ölmek fikri geliyor aklıma.
Bana bu insan ahırında kalmam için bir sebep söyle.
Bir anlam arayışı içine soktum kendimi,
oyalanıyorum öyle.
Ayı, güneşi, yıldızları, galaksileri, sabah olmadan önceki kızıllığı, gökyüzünü, yüzünü...
Senin yüzünü düşündüm.
Güzel olan her şeyde aradım tanrıyı.
Çünkü artık bu düzenin tesadüf olduğunu düşünmek garip geliyor.
Yanında olmayı istedim,
çok istedim.
Ama yanında olma imkanım olsa da gelmem yanına.
Yani sadece bir his olarak istedim yanında olmayı.
Çünkü arzular tükenmez.
Yanında olsam gözlerine bakmak isterim.
Gözlerine baksam elini tutmak isterim.
Elini tutsam sarılmak isterim bu böyle gider.
Domino taşı gibi devrilir.
Sonrasında kademe kademe tükenir aşkımız.
O yüzden fazla yaklaşma bana alışırsam hevesim kaçar.
Hem üşengecim
sonra kendimi oyalanacak başka şeyler bulma zahmetine sokarım.
Bir sebep söyle bu insan ahırında durmam için.
Ölmek fikri geliyor aklıma
ama hiç kıyar mıyım kendime içimde sen varken?
Ekrem Şengün
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Şengün](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/29/olmek-fikri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!