Ölmek cilvesi Şiiri - Oğuz Toy

Gece gece sevişmek hissediyorum damarlarımda
Bir fahişe kovalıyor geceyi
Tophane’de akşamüstüleri bir kurşun
Bir içmek bir yağmurun zırlaması
Bileklerim aynada bir sürgün
Rüyaların beni bir bir sarmalaması
Otobüslerde son duraklar gibi ıssız bakışların
Yere cıvkıyla yapışan yağmur
Ben secde eyledim mahalleyi
Bir baba oğlunu bulamamış diye
Bende mi uyuklamalarımı kaybedeyim
Gözlerin bir ağır iftira gibi gecelerime
Bile bile dizlerimi kırarım sana doğru
Yollarını gözlerim arar birer bafra
Yakışırım parmak uçlarımla
Yollandığım ve yolduğun çiçeklerimin
Hesabını bir bir hatırlarım
Birde kaçan trenlerimi

Çok sevmek ve ölememek
Sen Cihangir gibiydin gecelerime
Yokuşların dizlerimi çok hırpaladı
Düşlerimde uyuklar gibi halin
Yokuşlarını anımsatan bir yağmur
Biriktirsin kirpiklerimde kanları
Yuvarlanan umutlarım olmasın sade
Parmaklarım dumanlansın çizgilerim çift
Sabahlarım fikrinle olur ciğerime zift
Girift sokaklarındayım Karaköy’ün
Ardımda bir nühüft tınısı
Ve aşkamüstü tekrardan ölmesi kaldırımların
Mazgallardan akan suların paklanması
Gecelerin kopamayagelmesi artık
Yavaş girift geçişsiz bir seda
Havada karanlık damlalarım
Yağıyor şehre şilep gibi gözlerim
Bir şiir okuyorum beni anlatıyor
Çok sevmek ama ölememek