Ölmek mezara girmekmidir;
Ey insan oglu o kurtuluştur, kurtuluş..
Eger layiki ile insan ve kul olduysan..!
Yaşarken ölenler varya o en kötü ölümdür..
Bedenleri yaşar ama ruhları ölmüştür..
Her gün doğumunda doğar,
Her gün batımında tekrar ölürler,
Kimi ders alır şükreden haline,
Kimi isyankar olur, asi gelir rabbine..
Bir kere öleyim der ama nafile, ömür bitmemiştir..
Kul istiyor diye, azrail gelmez can evine..
Her şeye rağmen, ŞÜKRET SENİ YOKTAN, VAR EDEN RABBİNE!
Kayıt Tarihi : 11.8.2014 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!