Ölüyorum ben
Yok oluyorum günden güne
Kalbimi çürüttü
İçime akan gözyaşlarım
Ölüyorum ben
Ölüyorum..
Öyle sessiz oluyor ki gidişim
Ne annem farkediyor
Ne de babam
Yok olmaya yüz tuttuğumu.
Kızın tükendi anne
Gözlerinin önünde sararıp soldu
Acı bir gülümsemesi kaldı geriye
Bir de buz gibi yüreği
Beni tek fark eden kadın
Kader ortağım
Sevgine minnettarım.
Kayıt Tarihi : 10.6.2021 14:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Betül Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/10/olmek-117.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)