Ölmedik Ya... Şiiri - Yorumlar

Güzel, akıcı ve insani içerikli bir şiir okudum Aysun hanım kardeşten. tebrikler.. Mehmet SARI

Tam puan helal olsun bu şiire.. Şairiyle geç tanıştım ne yazık ki. Kutluyorum....

Yaşamaya dair yorgun bir yüreğin dizelere yansıması...Biraz sitem olsa da umudun hala dimdik ayakta yaşatılıyor olması çok güzel...Elden bırakılmamış...Herşey yaşamaya dair...Yanılgılar,yenilgiler...Yüreğinizden umut,gözlerinizden gülümsemeler eksik olmasın...Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımla kutluyorum...Ve listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...

ŞİİR OKU/YORUM

Ölmedik ya…

Bir yapıt yaşamın içindeyse, yaşamın bir anına ayna tutmakta başarılıysa adı ne olursa olsun güzeldir. Kalıcıdır. Elagöz’ün bu şiiri de o yapıtlardan biri olmaya aday.

Yaşamın gündelik halinden yola çıkıp, insan yaşamının en önemli renkliliği olan sevdayı irdeleyen bir yapıt olmuş. Sanki bir şeyleri, sanki okurunu kaçıracakmış gibi acelelikle kâğıda geçmiş gibi dursa da bir duygu seli olduğu öyle belirgin ki…

Yaşamda en büyük travmayı karşılıksız sevdalardan yeriz. Şairde bundan payını almış gibi gözüküyor. “En vefasız sevgiliyi –rahmetle – anmayı” derken bu incinmeye öfkesini onu yok sayarak, öldü sayarak ortaya koyuyor. Öfkesi ne kadar şiddetli olursa olsun gene de sevdaya saygısını sanatsal bir incelikle belirtiyor. Şiirin gücü de burada ortaya çıkıyor işte… “Rahmetle” sözcüğü günlük yaşamda iyi anmayı çağrıştırır. Kendisine o büyük travmayı yaşatan kendisi için öldü saydığı sevgilisini, sevgiye saygısından yâda az da olsa yaşattığı güzellikler adına hala rahmetle anabilmektedir.

Bu bir ümit korumadır aslında… Bu ümit, O öldü sayılan sevgilinin dönmesini istemek olabileceği gibi dönmeyeceğini bilse de yeni sevdalara çağrı ümididir. Sevgi ne kadar büyükse incinme o kadar şiddetli olmaktadır. Buna rağmen ümit hala yaşatabiliniyorsa o sevgi gerçekten saygı duyulan bir yaşanmışlıktır.

Böyle olduğunu bize birkaç dizeyle anımsatan bir yapıtta o denli güçlüdür. Günün en doğal ritüeli çay/kahve içmektir. Bu sıradanlıkta bile onu anımsamak, her zaman yapılamayan özel günlerin ritüeli olan eş dost buluşmalarında o ortamdaki sevdiklerinle anı yaşamak yerine onu anımsamak şairin sevdasının gücünü ortaya koyarken okuru da bir sevda ancak böyle yaşanır der gibi bir çıkarıma sürüklemeye çalışmaktadır. Elagöz bu şiiri ile “ Bir aşkı anlamak / Bir ömrü harcamaktır. /Harcayacaksın” der gibi güçlü bir söylemi farklı ifade etmektedir. Bunu yaparken yaşadığı, kendini inciten sevdasının travmasının kendisine, güzelliğinin ise çevresine ait olduğunu öyle güçlü veriyor ki şiirinde, şairin gücü burada ortaya bir kez daha çıkıyor.
Rakıya su niyetine muhabbet katmayı...
Derken sek içilen içkiyle yaşadığı travmayı, su katmak niyetine muhabbet katmakla güzellikleri paylaşmayı vererek ustalığını ortaya koyuyor.
Bir şeyi daha unutmuyor şair. Yaşamın paylaşma olduğunu, bencilliğin yaşamda yeri olmadığını anımsatıyor.
“Dostla gülüp dostla ağlamayı,
Yeri geldiğinde adabıyla susmayı... “

Diyerek insana sevmek paylaşmaktır dercesine açık ve net mesajlar veriyor. Bunu yaparken de sınırların olduğunu da vurgulayarak. Yaşamın karşındakine saygıyla anlamlı olacağını “edebiyle susmayı” da bilerek yapılabileceğini göstererek…

Yaşam nasıl yaşanırsa yaşansın içinde hep ümit barındırır.
“İhmal etmedik,
Ümit kokan şiirler yazmayı,
Keyfimiz yoksa da ölmedik ya...”
Gerçek ölüm belki de ümidin tükendiği andır. Ümitsiz yaşam bitkisel bir yaşamdan farklı olabilir mi?
Şair finalde bunu vurguluyor. Her şeye rağmen yaşamak var, her şeye rağmen yaşamak güzel, der gibi okurunu şiirsel bir dünyaya davet ediyor.

İlk okuyuşta her ne kadar aceleyle yazılmış bir şiir gibi görünse de, açıklamaya çalıştığım gibi içine girince güçlü mesajları olan bir yapıtla karşılaşıyorsunuz.

Sevgili Aysun ELAGÖZ’ü bu güzel yapıtından dolayı kutluyor, şiirsel yolculuğunda başarılar diliyorum.
Metin YALTI
20 Ocak 09