Ölmeden Önce Şiiri - Efe Can Doğan

Sana olan hasretler nâmütenahi
Tütersin her geçen gün
Gönlümün her bir yanına
Hasret ve kalmak yapışık olur
Minik bi nazeninsin şuracıkta
Öyle güzel uzanıyorsun
Neresi denk gelirse
Heryerde güzelsin ki
Öyle güzel uzanıyorsun işte
Nereye denk gelse
Orası güzel oluyor
Beni yanına çağırıyorsun
Elini uzatıyorsun tutmam için
Gecelere dudaklarını veriyorsun
Saçlarını koklatıyorsun
Terinle terimi
Teninle tenimi
Sen beni ne kıldın böyle bilmiyorum
Bulutların üstünde ikimiz kalmışız sadece
Sarmaş dolaş
Gizlenerek sevmişmeye gerek yok
Ve bütün perdeler açık gündüz vakti
Bulutlar kokuyor senin şu tenin
Bedenim ve ruhum
Her bir parçam
Yaşama Refleksi oluyor insanın
Senin şu tatmin edişin verdiğin hazzın
Tadın hep neden damağımda kalıyor demiyorum artık
Ruhum sana doyuyor gibi oluyor
Bir kaç saniye
Sonra o dayanılmaz özlem geliyor
Bukowskinin aşk için olan tanımı gibi
Oradaki sisler benim özlemim
Sabah saatlerinde dahada artıyor bu
Hep istiyorum ki sen uyu
Ve yanından gitmek zorunda olmadığım
Kahrolası bir gün arıyorum ölmeden önce!