Ölmeden Ölürmüş İnsan Şiiri - İbrahim Bo ...

İnsan yaşarken, çok kez ölürmüş,
Yaşayarak gördüm, ondan bilirim!
Ev hali çözümsüz müşkül işlerin,
Çözebilirisen aşk olsun sana!
Ölmeden ölümü, yaşarsın inan.

Çocuk evlenmeden, pek sorun olmaz,
Doğası gereği insan evlenir!
Yavrular doğunca geçim zorlaşır,
Hayatta yoksulluk bezdirir seni,
Ölmeden ölümü, yaşarsın inan.

Mazallah gün gelir yuva yıkılır,
Aile dağılır, pusula şaşar!
Çocuklar üzülür, huzur bozulur
Ebeveyn şaşar, şaşar da kalır,
Ölmeden ölümü, yaşarsın inan.

Ticaret yaparsın, imkan olunca,
Yolunda giderse, işin çok güzel!
Devalüasyon gelmesin peşinde,
İflasa götürür, seni bitirir,
Ölmeden ölümü, yaşarsın inan.

İşte çalışırsın mutlu bahtiyar,
Dilersin Allahtan, hep böyle olsun.
Beklenmedik, yorgun günün sonunda,
İşveren çağırır seni huzura,
İşten çıkarıldın, kusura kalma.
Ölmeden ölümü, yaşarsın inan.

Sevgili, ben sana daha ne diyem,
Annemi, babamı benden götürdün.
Dünyanın yükünü , verdin faniye,
Ölmeden ölümü, yaşattın inan.

Bozkurt'um bu hayat, ne acımasız,
Felek benimle resmen savaştı.
Acımadan verdi, gamı kasveti,
Ölmeden ölümü, yaşattı inan.