Ölmeden ölmek var. Şiiri - Engin Emre Çeken

Ne günlerimde resmini büyütebiliyorum
Ne de gecelerimde boş kalan yıldızlara fotoğrafları çizebiliyorum.
Derinden bir uyanış kopuyor her an
Ne bir şiir yazabiliyorum.
Nede seni anlatan sözlerle kavgamı bitirebiliyorum.
Bir türlü kavuşmanın olduğu bir dize
Yansımıyor sayfalarıma
Adını mutsuzluk koymuşum
Bir an olsa mutluluğu yükleyebilsem diyorum ömrüme
Her adımda çek git diyor mazinin bekçisi
Burada ölmeden ölmek var diyor.
Güzel yüreğine sahip çık diyor.

Lakin sevdam korkutmuyor beni
Gönlümde biraz sevgi varsa
Yıllar önce senin kalbine uğramış olmamdandır.
O öpüp kokladığım bedenin
Bir gün olsun mutlu olursa
Bu benim mutsuzluğumun bir karşılığıdır.

Yaşıyor olmam bil ki zamandan değil
Senin aşkına ayarlanmış saatler
Bir yılda, bilinmez
Kaç gün yaşadığımı
Gerçekten seviyorum dediğim an
Benim için yaşamaktır.

Oysa seni hiç görmüyorum ben
Her ne zaman dolaşsam
Senli anılar tutuyor ellerimden
Gezdiğimiz sahilin yanı başına götürüyor beni
Hercai dalgalar
ve hayalin, koşturuyor beni ardından
Her gittiğim yer
Sardığım bir boşlukla son buluyor.