bir gece vakti
sonsuz ve ıssız yalnızlığında ruhumun
yudumlarken hüznümü ve kederimi
en güzelin bile
ne kadar çirkinleşebileceğini gördüm
tevazu maskesiyle kibir dağlarından indiğini
elindeki hançerleri sırtıma sapladığını gördüm
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta