Sensiz yaşadım kapkara kışları
İlkbahar yakındı gelmeden gittin
Arkandan durmadan aktı yaşları
Mendilin çıkarıp silmeden gittin
Sol yanına vardım durdum önüne
Sevgi dolu yürek sundum özüne
Bir lokma tatmadın koydum közüne
Yandı kokusunu almadan gittin
Suçum yok katıksız sevince böndüm
Volkandım gözüne bakınca söndüm
Beni sevmeyince arkamı döndüm
Bunu anlamadan bilmeden gittin
Gidince beni dertten derde saldın
Ciğerimi söküp yerlere çaldın
Kör bıçakla dildin yaralı kaldım
Canım çekişirken ölmeden gittin
Kayıt Tarihi : 25.12.2018 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/25/olmeden-gittin.jpg)
İkinci kıt'ad da "Bir lokma tatmadın koydum közüne" ifadesinde bir problem var gibi. Zira sunan kişinin kabul edilmeyen şeyi kendi közüne koyması mantıksızdır. Onu muhatabın kendi közüne koymuş olması gerekirdi.Doğru ifadenin "Bir lokma tatmadan koydun közüne" tarzında olması gerekirdi. O zaman öteki mısralarla mana uyumu tam olurdu diye düşünüyorum.
Herkese hayırlı çalışmalar.
Şaire tebrikler. Bir çok yerinde zorlama olsa da yaza yaza ustalaşır elbette
TÜM YORUMLAR (4)