Ölmeden Bilecek Şiiri - Ünal Türkoğlu

Beni bırakıp sonsuzluğunda
Gitsen de bir ömür boyu,
kalacaksın yüreğimde.
Son kez elveda derken
Bu aşkı da al götür beraberinde

Ve ben

Masmavi gökyüzü, yemyeşil yer
Karanlıkların ardına gizlenirken
Ben bir daha asla gülmeyeceğim
Ne olursa olsun
Ben seni hiç kaybetmemişçesine
İçerek kendimden geçerek
Hayalinle sevişeceğim
Ayılmadığım gün hep benimsin
Yanılırda ayılırsam
İşte o zaman seni kaybettiğimin farkına varırım.
Bir gün bir şişesin yanı başında
Bir adam bulacaklar
Adını bile bilmeyecekler
Boş bir mezara koyacaklar
Ama mezarına gelecek bir sevdiği olmayacak
Çünkü yaşarken kaybettiğini
Mezarına bir demet papatya getirilmeyeceğini
Ölmeden çok önce bilecek