Ölmeden Şiiri - Kerime Aslı

Kaç bahar değmiş beklediğime
Kaç mavi yenilmiş
Barikatlar ve kum torbaları
Sen bilirsin sana varışlarımın hesapsızlığını
Tuzlu su içmiş susuzluğunu
Sunayım sunaklara,
Ağladıklarımın biriktirdiğini
Sana.
Dönülmüyor ev denilen mabedlere
Hangi mevsimin farkı olmalıydı diğerinden
“Hayata tutunmak” olur muydu? Sensiz.
Kimse bilmiyor, kimse yüksek sesle konuşmuyor
Gelmesin demişsin, gelmesin bir daha.
Öpüyorum topuklarından
Bende sırası gelmelerin.
Vaatlerin ve vaitlerin.
Olurmuş.

Söylentilerle
Ağartıyorum gecenin karanlığını
Kızıla çalıyor odanın rengi,
Sözlerin ne güzel. Ne güzel sesinin tınısı
Alnıma çizilen her yaraya
Gümrah yediveren
Ellerin.
Bak işte olurmuş.
Oluyorum ölmeden.

Kim demiş
Hangi söylenti doğru çıkmış
Hangi sevdanın yüzü gülmüş.