Biliyorum!
Nasıl ki ben ömür boyu çocuk kalamadım,
Büyüdüm gittim annemin sıcacık kollarından;
'Hâlbuki annem beni sınırsız ve karşılıksız sevmişti'
Sende öyle kayıp gittin arkana bakmadan
Yüreğimde büyüttüğüm sevdamın kollarından.
Biliyorum!
Nasıl ki tutamadık zamanı,
Kendi ahenginde
Kayıp gitti avuçlarımız arasından;
Sende öyle kayıp gittin gizlice
Gönlümün arka kapısından...
Biliyorum!
Nasıl ki kuşlar
Ömür boyu tünemedi yuvasında;
Sende bir gün uçup gittin
Aşk denen bu gönül kavgasında...
Bunları bile bile sevdim seni ben,
Sen aşkı bilsen ne çıkar
Ya da ne çıkar aşkı bilmesen.
Sen taze sevdaların uçarı kadını
Ne çıkar benim için ölmesen…
Ve inadına hiç kızmadı annem
Hala beni yine çok seviyor.
Zaman ahengini hiç bozmadı
Kuşlarsa bazen yuvasına dönüyor...
Ve ben inadına yaşatıyorum yüreğimde seni.
Ellerim varmadı kilit vuramadım,
Dönüp bakmadan
Çekip gittiğin arka kapı hala açık.
Hala ilk günkü gibi seviyorum seni ben…
Ne değişir seni bu denli sevdiğimi bilsen
Ya da neyi değiştirir ki hiç bilmesen.
Bir yerler de yaşadığını bilmekte güzel,
Ben var olduğum müddetçe,
Yeter ki mutlu ol.
Sen de var ol.
Ölme
Ölme sen.
Kayıt Tarihi : 7.3.2009 11:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
onar her zaman çok sever evlatlarını.. herkesten çok.
ne olursa olsu.
şiir şiir olmuş işte.
benim lasanım yetmedi üstüne laf etmye.
bazı şiirler vardır; okursun teğet geçer insanı
daha şiir bitmeden etkisi geçer gider
bir de bazı şiirler vardır ......
dokunur insana
hadi midesinden rahatsız birisinin sevdiği bir şeye sevdiği halde yanaşamaması gibi
şimdi ikinci kez okuyacağım bu güçlü dizeleri, bana dokunacagını bile bile.
dokunuyor işte duygular ve şiire düşmüş yürekli mısralar
kutluyorum Bahri bey...
ölmesin sevdalar sevdalılar
TÜM YORUMLAR (52)