Ölme İsteği Şiiri - Hasan Arıcan

Gülüm benim olmaz isen
Kahpe dünyayı nideyim
Bir kez 'sevmiyorum” de de
Mezarıma gideyim.

Bütün mezarlar değil ya
Tek mezarım var benim
Bir kez 'sevmiyorum” de de
Mezarıma gideyim.

Nasıl edeyim canan
Yolumu kayıp ettim
Galiba şu genç yaşta
Ömrümü heder ettim.

Gece gündüz 'hep seni
Seviyorum ben' dedim
Yediğim yemek yerine
Zehir zıkkımı yedim.

Gece gibi gündüzde
Zindanlarda kalıyorum
İnan senin için ben
Gam çölüne dalıyorum.

Ölmem gerekse öleyim
Hep yollarında kalayım
İste sevdiğim iste
Kapında kölen olayım.

Sensiz olan şu zindanda
Her gün 'öleyim' dedim
Fani dünyam harap oldu
'Bu derdi çekeyim' dedim.

Birde sen bana söyle
Sensiz nideyim canım
Sevgimi ispat için
Akıtayım mı kanım?

Galiba deli oldum
Derdim büyük sensizim
Kalbimde derman yoktur
O kadarda halsizim.

Hep beni yanından kovdun
Yine seni unutmadım
'Daha gelmem ben' dedim
Sözümü de tutamadım.

Vicdansız olduğuna
Hiç bir zaman inanmadım
'Belki seviyorsun’ diye
Mezarıma dayanmadım.

Gezdiğin topraklar
Olsun ki benim mezarım
Eğer böyle olursa
Mezarımı kazayım.

Cevap isteyerek
Uzunca mektup yazdım
Cevap gelmeyecek diye
Ben bu hayattan bezdim.

Aşkla geçen günlerde
Sana lanet etmedim
Durumum gösterir ki
Ben murada yetmedim.

Bütün ruhum seninle
Sevginden yoksun kaldım
Sensizlik korkusuyla
Gam keder içine daldım.

Her zaman seviyordum
Zannederim kalbindeydim
Gülüşlerin karşısında
Gülemezdim korkaktım.

İçimde ümit olmadan
Seni kalbimde taşıdım
Sensizlik korkusuyla
Hep ümitsizce yaşadım.

Bakışların ümit verdi
Senden uzak duramadım
Bütün engeller karşımda
Hiçbirini vuramadım.

Sabahları çıkardın
Bende her an karşındaydım
Bütün düşüncem seninle
Senden uzak olamazdım.