hep aklımdasın
kulaklarımda nergis beyazı sesin
şimdi neredesin ne hallerdesin?
anladım olmazsan fenayım
olmazsan başıma belayım
küsmüş canlılığına bu kent
entrikaların refakatinde saralıdır
gezdiğin, gördüğün yerlerdir yurdum
ıslıklı ağaç dallarıyla dertleşiyorum
üşüyorum
sensizlik kar yağışı
çığa dönüştü kirpiklerimde
tövbe ettim ağında çırpındığım ayrılığına
asîman dikenden kara umman
mum alevinden peşrevimsin
darma dağınığım özlemin depreminde
bakışlarımı yollara ektim
ezbere bildiğim tek şiirim yüzün
ayıkken yatarken yüzünü mırıldanırım
dilimde maviliğin
anıları durmadan başa alıyorum
netameli kılınan kentteyim
sensizlik imlâlarımı sildi
başlangıcı gün doğumu
sonu belirsiz mektubum
kitaplar kaçkınlığın gediği
muhabbetler ise birbirini yolar
yavanlığa gömülür
yabancılığım mekik dokuyor
bir uçtan diğerine
aldığım her soluk boğazımı sıkan pençe
hep aklımdasın
kulaklarımda nergis beyazı sesin
şimdi neredesin ne hallerdesin
anladım olmazsan fenayım
olmazsan başıma belayım
anladım olmazsan fenayım...
1999 elbistan
Kayıt Tarihi : 8.2.2019 13:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.