Olmazsa Mutluluk Şiiri - Fatih Ataşçi

Kemiren zamanım…
Diş bileyen mekanım…
Kalemlere sığmayan düşlerim var.

Suya hasret çiçek gibiyim.
Çiçek su almayınca eğilir.
Ben ise sevgin olmadan eğilirim.

Kuru kalbimin suyusun.
Köküsün hayatımın.
Dallarımsın yaşamımın tutunurum sana,
Tutunurum çiçeklenen yüreğine.

Ayrık hayaller…
Gözlere dolanan bilmeceler…
İçten içe yakar yıkar hisler…
Virane geceye döndürürsün yürek sahilimi.

Olmazsa mutluluk…
Ne gerek var sevgiliye…
Ağaçlara, böceklere, kuşlara, umutlara…
Olmazsa mutluluk tabut olmaz mı içimiz ıpıssız?

Yağmur yağmazsa…
Türküler söylenmezse…
Baharlar olmazsa…
Kırılgan şarkısı olmaz mıyız kalbimizin?

Olmazsa mutluluk….
Yakın bedenimi, savurun gökyüzüne.
Siz mutluluğa asılın.
Asılın mutluluğa, rüzgarlara direnen ağaçlar gibi…

Olmazsa mutluluk …
Ne gerek var şiirlere., duygulara, umutlara…
Ne gerek var kalbime söküp atın yerinden.
Olmazsa mutluluk ben de bu bedenimi yakar giderim ölüme.

22.11.2015
Fatih Ataşçi