Olmazki
olmazki dünyada insan ta yüğrekten sevmeyince
Yetmezki ömür hasretleri gidermeye yeterince
Ötmezki kuşlar coşmasa ırmaklar gibi yürekler
Bitmesi ki otlar çolse çoraksa topraklar
Olmaz ki yarap hasretse yüreklerde eksikse sevgi.
Yaşanmaz ki dosluk kardeşlik ruhlarda o duygu yoksa
Gıpta etmeli insanlar kuşlara, yıldızlara
Sevgilerle, güzelliklerle yürümeli elele, hoş görüyle
Birleşsin insanlar tüm sevgi ve güzelliklerde
Omazki Alahım beyinlerde sevgi duygusu olmazsa.
Olmaz ki dünnya cennet yeşertmesek tohumları
Dosluklarda buluşmalı kan gölünde değil,
Yelken açalım yeryüzünde elele sevgilere
Anam, babam kardeşlerim, eşler... sevgililer
Olmazki yaradanım yüreklerde sevgi cenneti olmasa.
Olmaz ki... yaram sarılmazsa sevgi yüreğinde
Ölmazki şefkatsiz, güvensiz kalınır yaya
Gecem, gündüzümde... hastalığımda yoksan yanımda
Kardeşlerim, anam, babam, eşim yeminli olan ben
Yaşanmazki yarap insanlar bir birine güven duymayınca.
Yakışmaz ki kin, nefret duygusu bizlere
Özümdeyim muhabet dünyaya ve insanlığa
Ardındayız özgürlüğün, sevdanın, ayrılıkların, yakarışların
İçindeyiz ışığın aydınlatacak bir mum ışığının
Olmazki yarap kin taşırsa yüreğimiz yarına.
Isınmazki gökyüzünde yüzünü göstermese güneş, ıslak topraklar
Sözümdeyim, özündeyim muhabetin insanlığın
Peşindeyim özgürlüğün sevgi yolunda ayrılığın
İçindeyim umut ışığının aydılatan yüreği
Yaşanmaz kiyarap darmadağın olmuş yürekle.
Isınmazki güneşte soğuyan beden, yürek
Ağır bir yük yaşamak gönüllerde sevmeyen
Her insan ardındadır sözünün hayatın gereği
Diyorum ki sevgisiz kin dolu bir cennete yaşasam,cehenneme giderim
Olmazki yaradanım kin ve nefretle yaşanmazki...
Olmazki hiç içten özümseyerek sevmek yürekten
Ben kimim diye sormazmıyım yüreğime, beynime
Dünyada nefes alıp yaşamak azınsanacak şey değilki
Her nefes alış verişte gülümsemek içten
Olmazki Allahım umut olmasa yürekte.
solmazki hiç bir çiçek doyurucu olan olsa sevgi
Açar tomurcuklanmış, filizlenmiş sevgiyle sularsan
Gözler ıslanır mutluluktan his edilirse sevgi
Renga, renk kokuları kokup boy atar
Olmazki yarap ta yürekten sevmeyince çiçekleri.
Olmazki sevgisiz hayatta insanlar toprağı svmese
Doyasıya zevk alınmazki gülümseyemessen hayatta
Gönül gözüyle bakmak gördüğün her varlığa
Devamlı kansız, kavgasız, kavgasız dünyada
Yaşanmazki... Allahım biz insanlar sevmesek bir birimizi.
Kayıt Tarihi : 19.3.2007 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!