Olmazki Şiiri - Zafer Keskin

Ya sede vefa yok ya ben aptalim,
Bu kadar gonulden sevmek olmazki,
Anladim sonu yok ayriliklarin,
Kaderi yeniden yazmak olmazki.

Birak askimizi kendi suyuna,
Gel son ver kaprisli tatsiz oyuna,
Mecburdum katlandim bunca huyuna,
Seveni bu kadar ezmek olmazki,

Niyayet buldukca bagrimda sancim,
Askinla basliyor yeniden acim,
Dedikce asigim, sana muhtacim,
Surekli kuyumu kazmak olmazki.

Kotu soz demeye varmiyor dilim,
Ne olur halimden anla sevgilim,
Askimi yazmaya gittikce elim,
Inatla ustunu cizmek olmazki.

Bes vakit ibadet olmusken once,
Ne iman biraktin nede din bence,
Birini gonulden sucmu sevince,
Olmeden bukadar yanmak olmazki.

Mutluyken bir anda ne oldu bize,
Askimizda geldi nazara goze,
Boyle sirt cevirip yeminimize,
Yuz ustu birakip gimek olmazki.