İlaç gibi o gülüşün olmasa,
Sevilmezdin, sayılmazdın bu kadar.
Kalp evimde sonsuz kiran olmasa,
Baş köşeye yayılmazdın bu kadar…
Gözlerimde arar iken yüzünü,
Özümde bulmuştum senin özünü.
Unutmadım “hiç bekleme” sözünü;
Unutsaydım duyulmazdın bu kadar…
Dayanmazdım bunca kahır, nazına,
Ulaşmazdım aşkın ince hazzına.
Sabretmesem yetişemem dozuna,
Faydalı bir huy olmazdın bu kadar…
Nerde bir züppe var, yanında durdu,
Kör kalbin hep yanlış kalpler bulurdu.
Umut versen çöl yemyeşil olurdu;
Çöl kavmine soy olmazdın bu kadar…
Beni çok şaşırttı kendini aşman,
Ellere yakın dost, bana tam düşman.
Seven de bin, sevmeyen de bin pişman;
Eyvah olmaz, vay olmazdın bu kadar…
Mustafa ÖNER (26.10.2014 – Gaziantep)
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 12:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(26.10.2014 – Gaziantep)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!